Amerykańscy politolodzy i urzędnicy z administracji prezydenta Obamy dywagują od pewnego czasu, czy Putin jest silny, czy słaby.
Ci, którzy uważają, że Putin jest silny argumentują, że przygotowywał się do interwencji na Ukraińskim terytorium już od 10-ciu lat. Wtargnął do Gruzji w 2008 roku nie napotykając na szczególny opór nikogo ze strony Zachodu. Teraz wykorzystuje swoją siłę do obrony rosyjskich interesów na Ukrainie i prawdopodobnie w sąsiednich krajach. Te jego działania spowodowały wyłącznie rozmowy o sankcjach, bez żadnych wojskowych retorsji. Teraz wykorzystuje swoją wojskową przewagę w Europie Środkowej, aby odbudowywać dawną potęgę ZSRR. Krym jest już praktycznie po wyreżyserowanym referendum, praktycznie pod jego okupacją. Wolny świat mówi i zastosował już drobne sankcje o małym znaczeniu dla reżymu Putina. Jego agresja nie spotkała się z żadną wojskową odpowiedzią. I Putin zademonstrował całemu światu, że dyktatorska taktyka z pozycji siły przynosi efekty.
Opinia o słabości Putina bazuje na podstawowych wskaźnikach – Rosja znajduje się w stanie politycznego, gospodarczego i socjalnego upadku. Twarda taktyka Putina wcale nie przestraszyła Ukrainy, ani nikogo. Agresywne działania Putina kierują tylko Ukrainę w kierunku NATO. I będąc słabym, Putin coraz bardziej ustawia się w stan, którego się boi.
Jednakże aktualnie w związku z okupacja Krymu, Putin okazał się zwycięzcą.
Zapewne wielu tak sądzi. Jest to jednak błędny sąd. Jednak w dłuższej perspektywie negatywne skutki dla Rosji są już nieodwracalne. Rosja utraciła już Ukrainę jako buforowe państwo pomiędzy sobą, a NATO.
Putin musi teraz uwzględniać, że Chiny i Japonia z powodu agresji na Krym oddaliły się od Rosji. Chiny obawiają się, że separatystyczne ruchu na Krymie mogą okazać się wzorem dla Tybetu. Japonia demonstruje jawnie solidarność z USA i Europą.
Zanosi się na to, że ukraiński kryzys stanie się ważnym punktem zwrotnym w historii i skieruje świat w stronę nowej zimnej wojny. Według wszystkich analityków, do gorącej konfrontacji zbrojnej raczej nie dojdzie i mogłaby ona nastąpić w nieprawdopodobnym wypadku jakiegoś nagłego szaleństwa agresora. Rosyjska Duma zaostrza grę podejmując uchwałę o włączeniu Krymu w skład Rosyjskiej Federacji. Pojawi się okres czasu, w którym status Krymu będzie nieokreślony. Stany Zjednoczony będą poszukiwać kompromisu pomiędzy Kijowem i Moskwą. Putin będzie zapewne nadal mieszał i podtrzymywał „nieporządki” we wschodnich miastach Ukrainy, w Doniecku , czy Charkowie, i może występować groźba dalszych interwencji, choć Rosja będzie się od nich odżegnywać. Amerykańscy urzędnicy uważają taki scenariusz za mało prawdopodobny.
Wydarzenia na Krymie wywołały w Rosji euforię i entuzjazm w stosunku do Putina. Lecz będą one miały wpływ na wewnętrzne problemy Rosji. Totalitarna władza Putina musi stać się bardziej twarda, a być może i okrutna. Mogą pojawić się ruchy separatystyczne w Dagestanie, Czeczenii i innych regionach w kierunku oddzielenia się od Rosji.
Proces, który aktualnie toczy się na Ukrainie jest starciem, a nawet konfliktem między anachronicznym rosyjskim światopoglądem XIX/XX wieku i poglądami na świat wieku XXI. Reakcja Putina na to starcie była bezpośrednia i stanowcza. Reakcja Zachodu i USA była kolektywna, uzasadniona, lecz bardzo powolna.
W 2003 r. świat był zaszokowany amerykańską interwencją wojskową w Iraku. I każdy wie, że pozytywny efekt związany z tą interwencją nie trwał długo.
Tak samo będzie z efektem interwencji Rosji na terytorium Ukrainy.
Napoleon Bonaparte podczas bitwy pod Austerlitz w 1805 roku wypowiedział słynne słowa: „Nigdy nie przeszkadzaj swojemu przeciwnikowi, kiedy popełnia błędy”, znane też w postaci: „Kiedy wróg wykonuje błędny ruch, musimy dbać, żeby go nie przerwał”.
Ruch Putina związany z anschlussem Krymu wypływa z głęboko błędnej oceny rzeczywistości, która jest związana z nadzieją odwrócenia procesu, który doprowadził do rozpadu ZSRR w 1991r. Im bardziej będzie Putin brnąć w tej swojej odwetowej strategii w celu przywrócenia potęgi jak niegdyś Rosja Sowiecka, tym większe problemy pojawią się przed nim. Łamanie prawa międzynarodowego doprowadzi do ustawienia Rosji na arenie międzynarodowej jako przysłowiowego „imperium zła. Z roku na rok, reżym Putina będzie przekształcał się w coraz bardziej skorumpowany system polityczny wschodniego despotyzmu.
Rosja Putina może popełniać więcej błędów, niczym kaskada w przypadku ustawiania prowokacji na Ukrainie w kierunku wywołania wojny domowej z wkroczeniem wojsk rosyjskich w głąb Ukrainy.
Putin wykonał pierwszy fałszywy ruch związany z aneksją Krymu i jego atawistyczna wizja odbudowy imperium zła, doprowadzi nieuchronnie Rosję do katastrofy.
Opinie z Moskwy:
Opinia 1: „To krok do fantastyki, a przy tym zachwyt i strach - emocje. Tej Rosji, w której żyliśmy do tej pory już nie ma”!
Opinia 2: „Jeszcze z czasów wczesnej młodości pamiętam do dziś słowa: Burzliwe - długo niemilknące oklaski przechodzące w owacje. Wszyscy wstają. Słychać gratulacje na cześć partii i jej wodza i całego rządu. Dzisiaj naliczyłem 33 takie owacje”.
Opinia 3: „Następna będzie Alaska! Zrozumiałeś Murzynie ? Pribałtyka nie ucieknie – poczeka na swoją kolej”!
Opinia 4: „Doskonałe przemówienie Putina. Prawdopodobnie najlepsze w najnowszej historii Rosji”.
Opinia 5: „Michaił Gorbaczow: Powrót Krymu do Rosji, to szczęście”!
Opinia 6: „Nas zrozumieją Europejczycy. Przede wszystkim Niemcy jako pierwsi”!
Opinia 7: „Dokonuje się jeden z największych błędów w historii naszego kraju. Przyjdzie nam, obywatelom Rosji zapłacić za nią ogromną cenę”.
Opinia 8: „My nie chcemy podziału Ukrainy. Tylko kawałeczek odszczypniemy.”
Opinia 9: „Bracia, siostry, Rosjanie. Świętujcie! To złoty moment. Nasz złoty!”
Opinia 10: „Nu, jak anschluss, to anschluss. Życie toczy się dalej – gorąca wojna tak i się jeszcze nie zaczęła, i to już dobrze”.
Niemcy, Europa, USA i cały świat cieszy się z wspaniałego przemówienia Wielkiego Putina.
Jak w III Rzeszy w 1938 roku?
Dzisiaj 18.04.2014 roku aneksja Krymu uległa zakończeniu.
Ciąg dalszy nastąpi! Za jakiś czas!
