Pewnie kiedyś okaże się, że tętni życiem!?
Projekt NASA pod nazwą obserwatorium kosmicznego KEPLER to zupełnie coś odmiennego od wszystkiego co było dotychczas. Projekt Kepler to „Łowca Planet” w Drodze Mlecznej.
Artist's Rendering Of Kepler's Target Region In The Milky Way. Stożek ilustruje region Drogi Mlecznej “penetrowanej” przez Teleskop Kepler.
Teleskop wpatruje się w ten sam obszar nieba wielkości mniej więcej Wielkiej Niedźwiedzicy i robi zdjęcia za zdjęciem. A jego kamera cyfrowa ma precyzję, jakiej nikt wcześniej nie osiągnął. I Kepler zapisuje z nieskazitelną precyzją światło. jakie przybywa od tych samych 150 tysięcy gwiazd. Minuta po minucie, dzień w dzień, tydzień po tygodniu, miesiąc po miesiącu i rok po roku. Od marca 2009 r do stycznia 2013 roku.
To jest pole widzenia Teleskopu Kepler nałożone na nocne niebo.
Jeśli zdarzy się, że jakaś planeta przejdzie przed gwiazdą, to jej światło nieznacznie przygaśnie, a Kepler jest wystarczająco czuły i to odnotuje.To jest jakby mikro zaćmienie, lub jak to nazywają astronomowie: tranzyt, czyli przejście.Jeśli to mikro przyćmienie światła gwiazdy zdarza się w regularnych odstępach czasu, to raczej można wnioskować, że jest to planeta. Wartość i okres przygaszania światła gwiazdy pozwala astronomom przy wykorzystaniu Praw Keplera ocenić odległość planety od gwiazdy oraz jej średnicę. Trzeba jednak podkreślić, że przy tej metodzie łowienia planet, najłatwiej jest złowić planety największe i najbliższe macierzystej gwiazdy.No I ta planeta musi pojawic sie kilka razy w okresie obserwacji.
Tym nie mniej ten epokowy projekt dostarczył już danych, które wywołują już rewolucję w astrofizyce. Do tej pory można już stwierdzić, że układy planetarne w naszej galaktyce podobne do naszego układu słonecznego z planetami podobnymi do wielkości Ziemi, występują w sposób niezwykle obfity. Należy sądzić, że takich planet jak Ziemia w Drodze Mlecznej są miliardy!
- Czy są tam cywilizacje?
- Czy tętni tam życie?
Jak dotąd na ten temat możemy tylko popatrzeć sobie na znane Drake Equation.
- Czy proroczo wyjaśniał je Carl Sagan?
Niektórzy krewcy astronomowie wypowiadają się, że Obcych zobaczą Ziemianie jeszcze w tym wieku.
Astronomowie szacują na podstawie ekstrapolacji danych Projektu Kepler, że w Drodze Mlecznej istnieje 17 miliardów lub więcej planet wielkości naszej Ziemi. To przy założeniu, że gwiazd w Drodze Mlecznej jest tylko 100 miliardów.
Tak oznajmił Francois Fressin z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics (CfA), prezentując 8 stycznia 2013 roku podczas obrad American Astronomical Society w Long Beach, California. Takie są rezultaty badań NASA dokonanych przez obserwatorium kosmiczne Kepler podczas monitorowania 150 tysięcy gwiazd leżących w kierunku gwiazdozbioru Łabędzia (Cygnus) oraz Lutni (Lyra) w okresie 22 miesięcy.
Czyż takie stwierdzenie nie było do niedawna uznawane za science fiction i wręcz bzdurę?
Fressin i inni astronomowie dokonali ekstrapolacji wyników Keplera i doszli do tej oszałamiającej liczby 17 miliardów planet wielkości naszej Ziemi.
Niektórzy astrofizycy sądzą, że skaliste planety roją się poza układem Słonecznym.
Fressin powiedział też: „"Jeśli patrzysz w górę podczas gwiaździstej nocy, prawie każda gwiazda, którą widzisz ma układ planetarny. A co szósta posiada planetę o podobnych rozmiarach jak Ziemia.”
Francois Fressin to nie pisarz science fiction, to amerykański astrofizyk.
Astronomowie oceniają, że 17% gwiazd posiada krążące wokół nich planety o rozmiarach podobnych do Ziemi w granicach 0,8 – 1,25m i czasie obiegu wokół gwiazdy 85 dni lub mniej.
Około 25% ma w swoim systemie planetarnym super Ziemie 1,25 do 2 razy większe od naszej Ziemi z czasem obiegu wokół gwiazdy wynosi od 85 do 150 dni.
Także 25% gwiazd ma planety wielkości Neptuna, czyli o rozmiarach 2-4 razy większych od Ziemi i czasie obiegu 250 dni.
Ogromne planety w naszej galaktyce są rzadkie. Tylko 3% gwiazd ma je w swoim systemie planetarnym i są one od 4 do 6 razy większe od Ziemi.Natomiast gazowe olbrzymy ponad 6 razy większe niż Ziemia posiada około 5% gwiazd. Czas ich obiegu wokół gwiazdy centralnej to około 400 dni.
17 BILLION EARTHS
Misja Keplera wobec tak niespodziewanych, rewolucyjnych wyników, została przez NASA przedłużona do 2016 roku.W tym czasie Kepler będzie poszukiwał dalszych planet wielkości Ziemi obiegających swoje gwiazdy macierzyste w strefie nadającej się do zamieszkania, czyli regionu w systemie planetarnym, gdzie może istnieć woda w stanie ciekłym na powierzchni orbitującej planety wokół podobnych do Słońca gwiazd w naszej galaktyce.
„Kepler zrewolucjonizował nasze zrozumienie egzoplanet oraz badania sejsmiki i zmienności gwiazd. Nie mamy jeszcze planów nowej misji, która mogłaby zastąpić lub przewyższyć precyzję Keplera.I dlatego przedłużenie misji Keplera może stanowić unikalną okazję do poszerzeniu naszej wiedzy o galaktyce i naszym miejscu w niej” – powiedział Roger Hunter, szef projektu Kepler w NASA Ames Research Center, Moffed Field w Kalifornii.
Astrofizycy mówią nieoficjalnie:
Ziemie nie są wybredne. Znajdujemy je we wszystkich regionach. Dojrzewają już myśli o odkryciu planety odpowiadającej ściśle Drugiej Ziemi. I zbliżają się oznaki wyścigu. Wszyscy wiedzą, że możemy tego dokonać i gorączkują się wokoło i chcą być pierwsi, chociaż nie mamy żadnej możliwości, aby się tam dostać.
Mogę tylko dodać:
- Do czasu aż taką możliwość znajdziemy!
